Θα ήσουν περίεργος να μάθεις την τροπή των γεγονότων; Τα πράγματα έγιναν ως εξής:
Καθισμένη στη θέση του συνοδηγού, κάτω απο τον λαμπερό ουρανό, με την κλίση των δέντρων προς το μέρος μας, σαν να με ικεύτευαν να μιλήσω.
Αλλά σε ποια γλώσσα;
Θα ήσουν περίεργος να μάθεις την τροπή των γεγονότων; Τα πράγματα έγιναν ως εξής:
Καθισμένη στη θέση του συνοδηγού, κάτω απο τον λαμπερό ουρανό, με την κλίση των δέντρων προς το μέρος μας, σαν να με ικεύτευαν να μιλήσω.
Αλλά σε ποια γλώσσα;
La siguiente entrevista con Demetria Martínez se llevó a cabo en su oficina “prestada” en Arizona State University en febrero de 1999.
HFR: Usted está enseñando un curso como profesora visitante en Arizona State University llamado “Writer as Witness”. El título del curso parece describir el impulso detrás de su trabajo.
DM: Estoy muy entusiasmada de enseñar la clase porque me permitirá regresar a mis raíces como escritora. Fue precisamente el papel como escritora lo que llevó a mi acusación en 1988.
La siguiente entrevista con Demetria Martínez se llevó a cabo en su oficina “prestada” en Arizona State University en febrero de 1999.
HFR: Usted está enseñando un curso como profesora visitante en Arizona State University llamado “Writer as Witness”. El título del curso parece describir el impulso detrás de su trabajo.
DM: Estoy muy entusiasmada de enseñar la clase porque me permitirá regresar a mis raíces como escritora. Fue precisamente el papel como escritora lo que llevó a mi acusación en 1988.
Το νερό έχει διαφορετική γεύση εδώ. Στην πατρίδα μου, το νερό έχει μεταλλική, οξεία γεύση, με χρώμα σκουριάς, που δυσκολευέσαι να καταπίνεις. Μερικές φορές, είναι ακόμα σκοτεινό, περίπου με μελί χρώμα. Σ’αυτήν την καινούρια μου χώρα όμως, οι άνθρωποι δε φαίνεται να εντυπωσιάζονται από τη διαφάνεια του νερού σαν να μη φαντάζονται ότι το νερό θα μπορούσε να έχει κι άλλο χρώμα. Τους βλέπεις να πίνουν με τόση αλαζονεία σαν να πιστεύουν ότι το νερό δεν τελειώνει ποτέ.
Το νερό έχει διαφορετική γεύση εδώ. Στην πατρίδα μου, το νερό έχει μεταλλική, οξεία γεύση, με χρώμα σκουριάς, που δυσκολευέσαι να καταπίνεις. Μερικές φορές, είναι ακόμα σκοτεινό, περίπου με μελί χρώμα. Σ’αυτήν την καινούρια μου χώρα όμως, οι άνθρωποι δε φαίνεται να εντυπωσιάζονται από τη διαφάνεια του νερού σαν να μη φαντάζονται ότι το νερό θα μπορούσε να έχει κι άλλο χρώμα. Τους βλέπεις να πίνουν με τόση αλαζονεία σαν να πιστεύουν ότι το νερό δεν τελειώνει ποτέ.
Fiction
Fiction